TRIS (trimethylolaminomethane) یک بافر بیولوژیکی رایج است که به طور گسترده در زمینه هایی مانند بیوشیمی، زیست شناسی مولکولی و زیست شناسی سلولی استفاده می شود. در واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR)، بافرهای TRIS به طور گسترده ای برای حفظ pH و پایداری سیستم واکنش مورد استفاده قرار می گیرند، بنابراین کارایی و قابلیت اطمینان واکنش های PCR را تضمین می کنند. این مقاله کاربرد TRIS را در واکنش‌های PCR شامل نقش بافری، عوامل مؤثر و روش‌های استفاده توصیف می‌کند و مزایا و معایب آن را در واکنش‌های PCR مورد بحث قرار می‌دهد.
واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) تکنیکی است که برای تکثیر قطعات خاصی از DNA استفاده می شود. این روشی برای سنتز سریع و بزرگ قطعات DNA خاص در شرایط آزمایشگاهی است و معمولاً در زمینه زیست شناسی مولکولی استفاده می شود. واکنش های PCR باید در یک سیستم بافر انجام شود تا مقدار pH و پایداری سیستم واکنش حفظ شود تا از کارایی و قابلیت اطمینان واکنش PCR اطمینان حاصل شود. TRIS (trimethylolaminomethane) یک بافر بیولوژیکی رایج است که به طور گسترده در واکنش های PCR استفاده می شود.
